سلام دوستان خیلی وقت بود اینجا نمی گذاشتم ولی حتما از فردا شروع میکنم
کرکس ها در سراسر دنیا به جز استرالیا و قطب جنوب وجود دارند. با توجه به کاهش قابل توجه تعداد این پرندگان به دلایل مختلف از جمله مسمومیتهای مختلف، تخریب زیستگاه، صید و زندهگیری، قاچاق، بیماریها و روند رو به رشد انقراض آنها یک سپتامبر از طرف انجمن حفاظت از پرندگان شکاری آفریقای جنوبی و انجمن حفاظت از شاهین بریتانیا به عناونروز جهانی آگاهسازی در مورد کرکسها نامگذاری شده است.
بیشتر کرکسها سری تاس و بدون پر های معمولی دارند. بهطور تاریخی تصور میشد تاس بودن سر کرکسها برای جلوگیری از آلودگی هنگام تغذیه از مردار است اما تحقیقات جدیدتر نشان میدهد پوست لخت نقش مهمی در تنظیم حرارت بدن دارد. به همین دلیل است که در سرما سر خود را در بدن فرو میبرند و در گرما گردن خود را باز میکنند. ویژگی دیگر برخی کرکسها این است که بر خلاف بیشتر پرندگان دیگر، آنها آشیانه نمیسازند.
کرکسها معمولاً پوست مردار را با منقار خود میدرند اما اگر پوست جانور مرده به قدری ضخیم باشد که قادر به دریدنش نباشند منتظر میمانند تا مردارخواری قویتر سر برسد و این کار را انجام دهد. کرکسها بهندرت به جانوران تندرست حمله میکنند ولی ممکن است جانوری زخمی یا بیمار را بکشند. در زمان جنگها بر فراز نبردگاهها شمار زیادی کرکس دیده شدهاست. کرکسها جانورانی سودمند برای جلوگیری از گندیدگی و عفونتزایی مردارها هستند به ویژه در مناطق گرمسیر.
اسید معده کرکسها بسیار نیرومند است (پی اچ اسید معده کرکس برابر با ۱ است) و باکتریهای سیاه زخم،و با سم بوتولیلوم که برای مردارخواران دیگر میتواند مرگبار باشد در معده کرکس از بین میروند.
عقاب یا آلُه به گروهی ازپرندگان شکاری عضو تیرهٔ عقابیان ( از راستهٔ قوچ سانان ) گفته میشود. حدود 60 گونه از پرندههای شکاری عقاب نامیده میشوند که در ۱۱ سرده از خانوادهٔ عقابیان قرار میگیرند و بیشتر آنها هم بومی اوراسیا وافریقا هستند. معیار دقیقی برای تمایز عقابها از دیگر پرندگان تیرهٔ عقابیان یعنی سنقر ها، کرکس ها،قوش ها و کور کور ها، وجود ندارد ولی بهطور کلی عقابها از بقیه پرندگان شکاری -به جز برخی از کرکس ها- جثهٔ بزرگتری دارند و از پاهایی بزرگتر و نیرومندتر،منقار هایی بزرگ و خمیده و بالهایی پهنتر بهرهمند هستند. تمامی عقابها شکاریان روزگرد هستند و بینایی بسیار دقیق و پروازی عالی در ارتفاعات بالا دارند.
عقابها به خاطر قدرتی که دارند، در بسیاری از فرهنگها به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شدهاند و تمثال ایشان بر روی بسیاری از سکهها و بناهای تاریخی دیده میشود و بسیاری از کشورهای دنیا و سازمانها و گروههای مختلف تصویر عقاب را به عنوان نماد خود انتخاب کردهاند.
عقابها از نظر آناتومی و ویژگیهای پروازی بهکرکس ها شباهت دارند اما سر آنها بر خلاف کرکسها پوشیده از پر است. عقابها از نظر ظاهری به سنقر ها هم شباهت زیادی دارند ولی بیشتر بزرگترند و فاصلهٔ دو سر بالهای ایشان طولانیتر است. تفاوت دیگر عقابها با این دو خویشاوند نزدیک خود در شیوهٔ معمول تغذیهٔ آنهاست: عقابها معمولاً شکارهای زنده را طعمه خود میکنند اما کرکسها و سنقرها بیشتر از لاشهها تغذیه میکنند. البته عقابها سنگینتر از آن هستند که بتوانند مثل شاهین ها و پرندههای کوچکتر تیرهٔ عقابیان (همچون برخی از انواع قوش ها) در هوا طعمههای خود را شکار کنند، پس معمولاً شکار خود را روی زمین غافلگیر کرده و آن را اسیر چنگالهای نیرومند خود میکنند و مثل جغد ها در بسیاری از اوقات با کندن سر شکار خود آن را از پای درمیآورند
عقاب مارخور نیکوبار جنوبی کوچکترین گونه عقاب است که تنها ۴۵۰ گرم وزن دارد و بومی انحصاری جزایر نیکو بار در هند است. عقاب دریایی استلر با میانگین وزن ۶٫۷ کیلو وعقاب فیلیپینی با طول یک متر در کنار عقاب دم سفید و عقاب هارپی از بزرگترین انواع عقابها هستند. تقریباً فقط از ماهی تغذیه میکند، تنها اعضای بازمانده از خانوادهٔ زیستی خود یعنی عقابماهیگیران هستند.
عقابها تک همسرند و جفت خود را برای زندگی تا پایان عمر انتخاب میکنند و آشیانهٔ خود را با شاخهها و ترکههای چوب در یک نقطهٔ مرتفع بر روی درختهای بلند یا صخرهها در داخل قلمر تغذیهای خود میسازند و هر سال نیز از همان آشیانهٔ سال قبل استفاده میکنند. به طوریکه آشیانهٔ آنها با افزودهشدن فضولات و اضافه کردن سالانه هر سال بزرگتر شده و گاهی بیش از ۵۰۰ کیلوگرم وزن و تا سه متر پهنا پیدا میکند. بزرگترین آشیانهٔ درختی پرندهساز را یک جفت عقاب سر سفید در فلوریدای آمریکا ساختهاند. آشیانهٔ آنها ۶٫۱ متر عمق، ۲٫۹ متر عرض و وزن حیرتانگیزی معادل دقیقاً ۲٬۷۲۲ کیلوگرم داشتهاست.
عقابها تمایل دارند در نقاط غیرقابل دسترس آشیانه برپا کنند و حدود شش تا هشت هفته به روی تخمهای خود میخوابند. بیشتر عقابها فقط دو تخم میگذارند که بیشتر تنها یکی از آنها زنده میماند. جوجهها به آهستگی به بلوغ میرسند و در سه یا چهار سالگی شمایل بزرگسالی را پیدا کرده و از این زمان است که از مراقبت والدین بینیاز شده و به دنبال جفت و قلمرویی برای خود میروند.
عقاب سر عقاب بزرگ و پوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک از آنها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینایی فراوان بهرهمند میباشد. عقابها منقار نیرومند و تندی دارند. منقار عقاب طلایی به پنج سانتیمتر میرسد. برخی از عقابها منقاری بزرگتر دارند. عقابها پاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند و برای درهم شکستن شکار خود از منقار و چنگال پاهای خود استفاده میکنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر است، اما قسمت پائین پاها بدون پر میباشد.
قابل توجه دوستان عزیز چون اخر سال تحصیلیست زیاد وقت ندارم به همین خاطر مطالب جدید بعد از پایان کلاس ها خواهد بود
عقاب ماهیگیر (Fisherman Eagle)، نوعی پرنده شکاری ماهیخوار و روزگرد است که در تمامی قارههای جهان (به جزقطب جنوب) و بسیاری از جزایر زندگی میکند.
تیره عقابماهیگیر تیرهای از راسته قوش سانان است که عموماً زیستگاه خود را در کنار آب انتخاب میکنند و از آبزیان تغذیه میکنند.
عقاب ماهیگیر در زیستگاههای متنوعی زندگی میکند و مهمترین چیزی که به آن نیاز دارد یک گسترهٔ آبی، مانند دریا، دریاچه، رود، تالاب و … است که غذای مورد نیاز او را تأمین کند. رژیم غذایی او تقریباً فقط از ماهی تأمین میشود و ویژگیهای بدنی و رفتاری او بهطور خاص برای صید ماهی فر گشت یافتهاست. به جهت همین ویژگیهای منحصر بهفرد او را در یک تیره زیست شناسی مجزا از دیگر پرندگان شکاری قرار میدهند که فقط شامل این پرنده میشود.
عقاب ماهیگیر در گذشته در سواحل دریای خزر فراوان بوده اما در سالهای اخیر منقرض یا بسیار کمیاب شده و اغلب گزارشهایی که در مورد مشاهدهٔ آن رسیدهاست نادرست بودهاند.